|
|
Dejeneratif Lomber
Skolyoz (Haziran 2011 Olgusu)
54 yaşında kadın hasta her iki bacağına vuran bel ağrısı yakınmasıyla
2008 yılında başvurdu. Uzun yıllardır bulunan ağrılarının son iki yılda
arttığı, fizik tedaviden ve ilaç tedavisinden yarar görmediğini ifade
ediyordu. Nörolojik muayenesi normaldi. Hastanın direkt
grafileri ve Manyetik Rezonans Görüntülemesinde lomber
bölgede hemen tüm disk
mesafelerde disk yüksekliğinin azalması, bulging ve nöral foramenlerde
ılımlı daralmalarla giden yaygın spondiloz bulguları ve hafif bir
skolyoz
görülüyordu.
(Direkt
grafi ve MRG incelemelerinde lomber bölgede yaygın spondilotik
değişiklikler, skolyoz ve özellikle L2-L4 arası intervertebral
foramenlerde daralma görülmektedir).
Omurgasının durumu, yakınmalarının nedeni ve tedavi
seçenekleri
hastayla tartışılarak hangi yoldan gidileceğine karar verildi. Temel
yakınmanın radikülopatiden çok bel ağrısı oluşu, nörolojik
defisit bulunmaması, lomber bölgedeki yaygın spondiloz bulguları ve
uygulanacak bir cerrahinin çok mesafeyi içerecek büyük bir cerrahi
olacağı gibi etkenler göz önüne alınarak cerrahi düşünülmedi. Hastaya
epidural steroid uygulandı.Hasta bu tedaviden büyük yarar gördü ve
yaklaşık 6 ay semptomsuz seyretti.
6. aydan semptomları yavaş yavaş geri
dönen hastaya 2009 yılında bir
kez daha epidural steroid uygulandı. Hasta bu uygulamadan yine yarar
gördü ve 3 ay rahat etti. Ancak daha sonra semptomları geri döndü.
Hastaya 2010 yılında üçüncü kez epidural steroid
uygulandı. Hasta bu
uygulamadan kısmi bir yarar gördü ve bu iyilik ancak 1 ay sürdü.
Hastaya kilo vermesi, yoğun bel egzersizleri yapması, tüm bu önlemlerle
düzelme olmazsa cerrahi önerileceği söylendi.
Hasta
2011 yılında aynı yakınmalarla tekrar başvurdu. Önerilerimiz üzerine
yaklaşık 10 kilo veren ve yoğun bir egzersiz
programıyla bel ve karın kaslarını güçlendiren hasta çeşitli defalar
fizik tedavi de görmüştü. Tüm bu
önlemlere rağmen günlük yaşantısını zorlukla sürdürmesine yol açan
ağrıları olması ve düzenli olarak ağrı kesici kullanmak zorunda kalması
üzerine cerrahi kararı alındı. Cerrahiden önce yapılan incelemeleri
aşağıdadır.
Nötral
(a), sağa eğilme (b) ve sola eğilme (c) AP direkt
grafiler lomber bölgede açıklığı sağa bakan dejeneratif skolyozu
göstermektedir. Sağa eğilmede L1 vertebrası L2 üzerinde yana doğru
kaymakta (translasyon) ve rotasyon belirginleşmektedir.Skolyozun
derecesi önceki incelemeye oranla belirgin şekilde artmıştır.
Ameliyat
Hastaya nöral bası ve foraminal stenoz olan L3-L4 ve
L4-L5
seviyelerinde diskektomi ve foraminotomi ile dekompresyon ve T12-L5
transpediküler stabilizasyon uygulanarak deformitesi düzeltildi ve
stabilize edildi. Otojen ve allojen kemik greftleri konularak
posterolateral füzyon hedeflendi. Ameliyat sonrası resimler aşağıda
sunulmaktadır. Herhangi bir komplikasyon gelişmeyen hastanın
yakınmaları büyük oranda düzeldi. Halen takipte olan hasta, postop 4.
ayında günlük yaşantısını sorunsuz olarak sürdürmekte ve ağrı kesici
kullanma gereksinimi duymamaktadır. Hasta halen takibimiz altındadır.
Yorum
Bu hasta başlangıçta çeşitli
konservatif tedavi yöntemleriyle
izlenmiştir. Epidural steroid uygulamaları semptomatik iyileşme
sağlamış, ancak her enjeksiyondan sonra elde edilen iyilik süresi
gittikçe kısalmıştır. Bu, pratikte sıkça karşılaştığımız bir durumdur.
Bu süreç zarfında skolyoz ilerlemiştir.
Konservatif tedavi spinal dejeneratif hastalıklarda temel rolü oynasa
da bazı hastalarda cerrahiden kaçınılamaz. Nöral basının olduğu ve/veya
omurga stabilizasyonun egzersiz programları ve kilo vermeye rağmen
gittikçe bozulduğu hastalarda cerrahi gereklidir.
|
|
